Restauracja Galicja Łódź Manufaktura

Nie minął nawet rok gdy znów zatrzymaliśmy się w Łodzi. Na nocleg wybraliśmy Vienna House Andel`s Łódź, chcąc być jak najbliżej Manufaktury i ulicy Piotrkowskiej. Tam jednak nie dotarliśmy. Więc powrót do restauracji Komediowa został odłożony w czasie. Plan B nie wyglądał źle. Nie określał on jednak miejsca, jedynie to co chcemy wybrać z menu. Mój dar przekonania sprawił, że zasiedliśmy w ogródku na specjalnej platformie tuż naprzeciw wejścia do restauracja Galicja Łódź.

Idziemy na steki? OK

Będąc pierwszy raz w jakimś miejscu odkrywamy je, zwiedzamy miejsca oczywiste, które nie potrzebują żadnej opinii, ani polecenia. Inne dobieramy według własnych przekonań. Tak jest między innymi z restauracjami. O gustach się nie dyskutuje i każdy ma prawo do własnej oceny. Dlatego wybór miejsca, w którym siadamy do stolika nie zawsze jest oczywisty. W Łodzi kontrowersje budzi u nas ciągle wizyta w Naleśnikarni Manekin. Dobra ocena nie obroniła tego miejsca.

Za to wizytę w restauracji Whiskey In The Jar wspominamy bardzo dobrze. Aby się przekonać, że warto do niej wrócić czasami trzeba pójść do innego miejsca. Moja siła przekonania nie zawsze daje gwarancję, że tam gdzie usiądziemy przy stoliku będzie lepsze. Poprzeczka dla restauracja Galicja Łódź podniesiona została wysoko. Duży apetyt robił swoje. Siadamy, kiedy dostajemy menu od razu kartkujemy na stronę ze stekami.

Zanim zamówimy dostajemy już kufle z zimnym piwem, o której poprosiliśmy siadając do stolika. Z karty wybieramy Angus Black Stek oraz Stek z polędwicy wołowej. Oba podawane są z solą morską, pieprzem i masłem czosnkowym. Jako dodatek na desce dostajemy sałatkę z sałaty lodowej, pomidorów koktajlowych z sosem winegret. Smakuje dobrze, ale podświadomie czuję, że w tym miejscu, w Manufakturze jadłem coś o wiele lepszego.

Steki z Galicji w Łodzi

W miejscu gdzie znajduje się restauracja Galicja Łódź przechodziliśmy wiele razy będąc tu we wrześniu ubiegłego roku. Mam pamięć do szczegółów i dobrze kojarzę, że w tym miejscu oferowano steki z Argentyny. Po tej informacji brak śladu. Obsługa też nic nie kojarzy i do niczego się nie przyznaje. Nawet gdyby reklama wciąż tutaj była jaką miałbym gwarancję, że jem mięso, które pasło się po drugiej stronie oceanu. Do chwili gdy wstałem ze stolika nie dawało mi to spokoju.

Restauracja Galicja Łódź oferuje polską wołowinę. Dobra, wedle życzenia średnio wysmażona, dobrze doprawiona solą i pieprzem. Głód zrobił swoje, ale gdy przyjdzie nam znowu pójść na steki w Łodzi to na pewno wybierzemy inne miejsce. Nie myślę tu już o Peru, gdzie wołowiny tam podawanej nie uświadczyłem jeszcze na żadnym stole w naszym kraju. Liczę, że kiedyś zadzieje się jeszcze przygoda w czeskiej Pradze. Tym czasem dojadamy naszą wczesną kolację i ruszamy dalej.

Kompleks Gastronomiczno-Hotelarski Górski Proszenie

Zdarzyło się nam już zatrzymać po drodze z Stolicy na Śląsk na jedną noc, czy raczej na kilka godzin snu. Z Łodzi wyruszamy do Warszawy. To dosłownie epizod, zaledwie kilka minut i kierujemy się na A1. Od rana dzień jest bardzo intensywny. Śniadanie i poranny basen w Vienna House Andel`s Łódź. Na drodze w kierunku Katowic jesteśmy już w porze obiadowej. Zatrzymujemy się przy drewnianej karczmie. To restauracja funkcjonująca przy hotelu Górskim w Wolborzu. W środku dużo ludzi, obsługa wskazuje nam dwuosobowy stolik.

Karta nie jest zbyt długa, mimo to wszystko brzmi apetycznie. Zamawiamy schab panierowany z kością tomahawk, do tego pure ziemniaczane, kapary z masłem oraz sałata z jogurtem. Drugim daniem jest polecana karkówka wołowa również z ziemniakami i marynowaną czerwoną cebulą z gorczycą. Na podanie dań czekam dłuższą chwilę. Podane są w prosty sposób. Idealnie komponując się z wystrojem wnętrza. To jak podróż do czasów zamożnych gospodarzy, który nie stać na murowaną zabudowę i tytuł szlachecki.

Wracamy przed talerz. Karkówka niestety rozczarowuje. Może rozpada się pod widelcem, ale w ustach nie rozpływa się bajecznie, jakby przeciągnięta, sprawia wrażenie gumowej. Do duże rozczarowanie. Głód sprawia, że jem, bo da się zjeść, ale nie zapewniłem moim kubkom smakowym iście prawdziwej uczty. Dużo lepiej wypada kotlet schabowy. Zaczynam przekonywać sam siebie, że gdy jedziemy się lub wraca z Łodzi, najlepiej postawić właśnie na ten klasy. Przy kolejnej okazji z pewnością wezmę to pod uwagę. Tymczasem obwodnicą Częstochowy, ruszamy dalej ku domowi.

___